Bijna iedere Thai heeft een roepnaam. Omdat de officiele voornaam moeilijk te schrijven is, en ook moeilijk uit te spreken.
De Thaise voornaam wordt beinvloed door Pali-een oud Indiase taal. De voornaam heeft een mooie betekenis. De ouders nemen de naamgeving van hun net geboren baby heel serieus. Sommige ouders vragen een gerespecteerde monnik om te helpen, want deze studeert Pali al vele jaren. Thaise mensen geloven dat een goede naam een goede toekomst bied aan hun kinderen. Naamgeving is een kunst.
Bijvoorbeeld, Ik heb een vriend met de naam วิชชานันท์ (Vichanan) dit betekent plezier in kennis. Of mijn naam is, วัชรี (Watcharee) betekent Indra (een god van Indiase religies). Of mijn zus haar naam, ธุมเกตุ (Thummagate) dat betekent komeet, want ze is rond de tijd geboren dat de Halley’s komeet, zichtbaar is vanaf de aarde.
Een roepnaam is anders. De ouders kiezen een naam die makkelijk uit te spreken is. Soms heeft die geen specifieke betekenis, bijvoorbeeld mijn roepnaam is ออย (Oy). Soms heeft die wel een betekenis zoals กุ้ง (Kung) dit betekent garnalen of ปลา (Pla) dit betekent vissen of กล้วย (Kluay) dit betekent bananen.
De voornaam wordt alleen gebruikt in officiele situaties waar je je identiteit moet bewijzen, zoals bij een examen of in het ziekenhuis. Het identiteitsbewijs heeft alleen de voornaam, niet de roepnaam. Alleen mensen die je persoonlijk kennen weten wat je roepnaam is.
In Nederland is het anders. De meeste Nederlanders hebben een voornaam en meerdere doopnamen! Een doopnaam bevat verschillende namen bij elkaar. Bijvoorbeeld de Koning, zijn voornaam en doopnamen zijn Willem-Alexander Claus George Ferdinand. Hier zitten 5 namen in!
En de Nederlandse roepnaam is ook anders. Sommige mensen hebben een roepnaam, maar dan is het vaak een korte versie van de voornaam. Bijvoorbeeld, de roepnaam van de koning is Alex. het is een afkorting van zijn voornaam Willem-Alexander.
In Thailand gebruiken mensen je voornaam bij een formele situatie. Maar in Nederland, gebruiken mensen de achternaam. Bijvoorbeeld, toen ik eerst naar Nederland kwam, gebeurde het volgende. Ik zit in de wachtkamer van de GGD. Een medewerker roept de naam ‘Mevrouw van Boxtel!’ en dan een vrouw reageert daarop. … Op dat moment ben ik verrast. Hoe weet die medewerker dat deze mevrouw uit Boxtel komt? Want iedereen in de wachtkamer moet zich aanmelden bij de balie met alleen je naam, geen adres. — Het duurde even totdat ik me realiseerde dat ze haar riep bij haar achternaam, niet haar woonplaats!
